Pader

Aanstaande maandag ben ik al drie weken in Uganda, de eerste weken zijn snel voorbij gegaan en heb ik al veel van de stad, Kampala, en omgeving gezien. Vorig weekend ben ik bijvoorbeeld met de landendirecteur naar twee grote winkelcentra geweest, om te kijken waar ik welke winkeltjes kan vinden, en bijvoorbeeld goede kwaliteit schoenen en kleding kan kopen. De prijzen daar zijn dan wel iets westers dan in de kleine winkeltjes aan de weg. Zondagmiddag ben ik naar een tempel geweest net buiten de stad. De tempel staat op een berg, die amper bebouwd is, een mooie plek om even een rondje te lopen en even weg te zijn van de drukke stad.

Dat laatste was maandagochtend ook het geval. Toen ben ik met de auto naar Pader, Noord-Uganda, gegaan, waar ZOA een programmagebied heeft. Pader is een klein dorpje waar niet al te veel te beleven is. De auto's die er rijden zijn of grote terreinwagens van NGO's of trucks voor bevoorrading. De wegen, dirt roads, zien er over het algemeen goed uit totdat het geregeld heeft. ZOA werkt in Pader aan verschillende programma's sinds 2007, zoals Water en Sanitair, Education en Levensonderhoud. Dit eerste bezoek aan het veld stond voor mij vooral in het teken van kennis maken met de Pader staff en de projecten van ZOA. Woensdag ben ik naar een aantal scholen geweest die gesupport worden door ZOA. Het is wel leuk om door de bush te rijden, en zo afentoe een klein 'dorpje' (ongeveer 20 hutjes) tegen te komen, ver van de main roads.

Vrijdag ben ik weer richting Kampala vertrokken, en ben ik inmiddels weer gearriveerd. Al met al is Pader me alles mee gevallen, zeker na verhalen die ik gehoord heb. Maja ik ben er pas 5 dagen geweest, misschien stel ik mijn mening wel bij als ik er in de toekomst langer ga zitten. Voor dit weekend heb ik nog heel veel plannen. Ik heb zo een afspraak om een kamer te bekijken hier in Kampala. Wanneer ik een kamer heb hoef ik niet de hele tijd met m'n spullen te slepen van mijn guesthouse naar het kantoor, en weer terug. Dus ik hoop dat het wat word.

Dit was het weer even voor nu. Ik weet nog niet wanneer er een nieuw stukje komt, maar dat zien jullie wel verschijnen. Ik ga ook nog wat foto's proberen toe te voegen van de laatste tijd, maar internet werkt niet heel erg mee op het moment. Helaas zijn de foto's niet van ZOA projecten, toen was ik mijn camera vergeten.

Weer weekend

Na een druk verkenningsweekend door Kampala en omgeving afgelopen weekend, wat afgesloten werd met een dagje Jinja. Was het dan eindelijk tijd om weer aan de slag te gaan. Maar eerst nog even over Jinja.

In Jinja ontspringt de Nijl (zeggen ze), de Nijl stroomt uit het Victoria Meer richting Egypte. Vroeger waren er veel watervallen op de plek waar ik geweest ben. Maar omdat ze op dit moment een grote dam aan het bouwen zijn, zijn die er niet meer, maar zijn een stuk meer landinwaards te zien. Helaas voor mij, maar daardoor konden we wel een boottochtje over de Nijl maken, waarbij we veel vogels en wat aapjes zagen. Ik heb wel wat foto's gemaakt in Jinja, maar die heb ik op dit moment niet bij me, die komen denk ik nog wel een keer. De weg naar en van Jinja was ook erg leuk om mee te maken, door de kleine voordorpjes rond Kampala en door een bos wat nog niet ten prooi is gevallen aan de boskap voor agrarische bedrijven.

Het vervolg van de week heb ik voornamelijk doorgebracht op het kantoor, waar ik steeds meer wegwijs word. De avonden heb ik me voornamelijk vermaakt met filmpjes kijken... Nouja wanneer er stroom was om m'n laptop op te laden. Want dat viel deze week wel vaak weg, gisteravond hadden we bijvoorbeeld geen stroom en vanmorgen toen ik weg ging (rond 10 uur) nog niet. Gelukkig hebben we nog wel stromend water, dus ik kan gewoon douchen.

Volgende week ga ik voor het eerst het veld in, en ga dan meer van de programma's zien die ZOA uitvoert in het land. Dit zal in eerste instantie voor nog geen weekje zijn, maar ik zal er in de toekomst vaak zat te vinden zijn.

Dit was even een kort berichtje, ik ga proberen om deze week nog wat foto's toe te voegen, anders volgend weekend. Prettig weekend allemaal

Eerste voorbereidingen voor de visite...

Voor de mensen die misschien komen... Ze staan voor jullie klaar hoor!

Verkennen van de stad

Als eerst allemaal bedankt voor de paaswensen onder het vorige bericht. Hier wordt ook Pasen gevierd in Uganda, inclusief palmzondag vorige week (heb ik dus net niet meegemaakt). Op dit moment zit ik maar even in het ZOA kantoor, om daar gebruik te maken van het internet. Vanmorgen ben ik naar de Internationale Kerk van Kampala geweest, iets anders dan ik gewend ben, maar wel een mooie dienst.

Het lange paasweekend was voor mij een mooie kans om wat meer te zien van de stad. Een collega, Eunice, was bereid om mij wel wat plekjes te laten zien. Vrijdagmiddag hebben afgesproken om een stuk te gaan lopen door de wijken die de wijk waar het guesthouse en office staan. We gingen rond 2 uur weg, maar half 3 zat ik er al behoorlijk doorheen. De temperatuur en heuvels doen toch wel vrij snel zeer. Gelukkig konden we afentoe rusten onder het genot van een drankje. Tijdens de wandeling (die ongeveer tot 8 uur duurde) heb ik verschillende stukken van de stad gezien. Voornamelijk drukke winkelstraten, maar we zijn ook nog even naar het Privat Ziekenhuis gegaan. We sloten de dag af bij een goed Etiopisch tentje. Ik weet alleen niet of ik snel nog een keertje zou gaan eten, want de dag erna hoorde ik dat er daar tijdens het vorige WK een bom was afgegaan.

De volgende dag zouden we iets vroeger vertrekken, om 10 uur vertrokken we richting het centrum van de stad. Daar was het een stuk drukker dan de voorgaande dag, vooral op de grote kruispunten die geleid worden door de verkeerspolitie. Eerst zijn we naar het officiële Uganda Museum gegaan, het ging voornamelijk over de verschillende stammen die in Uganda leven, met hun gewoonte. Achter het museum waren er zelf, denk wel 15, huisjes nagemaakt, zoals deze al jaren door de stammen gebruikt worden. Hierna zijn we via het parlementsgebouw, theater en het regeringsziekenhuis naar de taxistandplaats gegaan. Daar moesten we een taxi zien te krijgen naar Entebbe, want daar zouden we met een vriend van Eunice naar de dierentuin gaan. De taxirit begon een beetje traag, maar uiteindelijk waren we toch binnen een uur op de plaats van bestemming. Na een rondje door de dierentuin, waar ze van bijna alle dieren uit het land precies 2 exemplaren hadden, zijn we doorgereden naar het strand (aan het Vitoria Meer). Ondanks het matige weer, 25+ graden en bewolkt, was er toch volop bedrijvigheid. Was even leuk om te zien en misschien een keer naar toe te gaan. De terugweg naar Kampala duurde iets langer dan gepland, we stonden in Kampala een tijd vast.... en dan kom je echt niets vooruit, zelfs de motortaxi's stonden stil. Uiteindelijk zijn we toch op onze plaats van bestemming gekomen, waar we hadden afgesproken met een andere collega, haar man en een vriend van hen om samen wat te eten.

Morgen ga ik weer met Eunice op pad, en is het plan om naar Jinja te gaan. Daar ontspringt de Nijl, en kan je leuk wandelen en zwemmen. Dat zal misschien nog wel terugkomen in een volgend verslag.

Aan Derk en Sophie, helaas heb ik nog geen foto's kunnen maken van de dieren hier. Wel wat andere foto's, die staat onder het kopje Foto's. Nog niet zoveel, maar al wel wat van de route die elke dag loop, ongeveer 15 minuten, van mijn guesthouse naar het ZOA kantoor. Tijdens die wandeling wordt er denk wel 10keer gevraagd of ik een Boda Boda (motortaxi) wil, maar voor dat kleine stukje doe ik dat niet.

Groeten en tot het volgende verslag!

Reis naar Uganda

Na een weekend met allemaal afscheid nemen voor een jaar was het maandagmorgen dan eindelijk zo ver. Om 6 uur ging de wekker, want ik moest om 8 uur op Schiphol zijn om in te checken. Gelukkig was er niet veel verkeershinder dus waren we ruim op tijd op het vliegveld. 'We' is trouwens m'n vader, moeder, broer, zus, broertje, opa en Monique. Na het inchecken hadden we nog ruim anderhalf uur om afscheid te nemen, dit werd gedaan onder het genot van een koffie of een warme Chocomel (wat ik (waarschijnlijk) een hele tijd niet zal krijgen, of zelfs maar willen). Rond half 10 brak het moment dan toch eindelijk aan, het daadwerkelijke afscheid nemen, laatste woorden, zoenen en handen-geschud. Nog een paar keer zwaaien, kijken of ik de douane voorbij mocht en nog maar een keer zwaaien. M'n gate was niet ver achter de douane, scheelde een hoop geloop dus. Een paar sms-jes later waren we erin geslaagd dat ik zelfs tot in de bodyscan en het vliegtuig gevolgd kon worden vanaf het panoramadek... Dus werd er nog maar een paar keer gezwaaid.

De vlucht ging van Schiphol naar Kigali, de hoofdstad van Rwanda (wat ten zuiden van Uganda ligt). Op dit vliegveld moest er een tijdje gewacht worden, maar na anderhalf uur gingen we verder naar Entebbe. Zonder al te veel vertraging kwamen we hier aan. Gelukkig dat ik in Nederland mijn Visa al geregeld had, want ik denk dat meer dan de helft van mijn medepasagiers dit niet gedaan had, en dus nog land in de rij moest staan. Voor m'n bagage moest ik iets meer geduld hebben, maar gelukkig is alles over gekomen, dat is het belangrijkste. Bij de uitgang van het immense (not) vliegveld stonden verschillende taxichauffeurs al klaar met een bordje, zo ook één voor mij met ZOA erop geschreven. De rit van Entebbe naar Kampala ging vrij vlot. Het was erg donker, want volgens mij willen ze in Uganda geen elektriciteit verspillen aan lantaarnpalen en stoplichten. Langs de wegen stonden wel om de 2 kilometer polities met grote geweren, omdat de Chinese president/premier in het land is. En in de afstand tussen twee politiegroepen staan ongeveer 3 tankstations... Na een lange dag reizen en wachten was ik uiteindelijk 23 uur in m'n guesthouse.

Na een korte nacht slapen ging rond 7 uur m'n wekker weer, want ik zou om half 9 worden opgehaald door iemand van ZOA. Hoewel gisteravond de koude douche lekker was (met een kamertemperatuur van rond de 30 graden) was diezelfde douche vanmorgen toch een grotere uitdaging. Uiteindelijk is het toch allemaal gelukt en stond er daarna een heerlijk ontbijt voor me klaar, tussen de neushoornvogels en andere kleine vogeltjes op de veranda van het guesthouse. Met een heerlijk zonnetje en een temperatuur van net boven de 20 graden was dat heerlijk. Om half 9 stonden inderdaad twee mensen van ZOA voor de deur om mij te begeleiden naar het kantoor waar ik goed ontvangen werd.

Uganda, waar ik op dit moment ruim een halve dag ben, bevalt me goed, hoewel het net wel wat druppelde buiten. Maar dat hoort in de regentijd. Op het kantoor denken ze dat het volgende week wel eens echt kan beginnen.
Op dit moment heb ik nog geen foto's gemaakt, maar die komen wel hoor, evenals mijn volgende stukje...

Groeten vanuit Kampala allemaal!

Voorbereiden op vertrek

Hallo allemaal enwelkom op mijn weblog!

Ik ga proberen mijn belevingen en foto's van mijn reis naar Uganda op deze weblog te zetten. Ik weet op dit moment nog niet precies hoe vaak dat gaat gebeuren, maar ik zal proberen het een beetje bij te houden. Wanneer je een mail wilt ontvangen als ik een nieuw verslag online heb gezet, kan je aan de rechterkant je email-adres invullen.

Op dit moment ben ik druk met voorbereidingen te treffen voor mijn vertrek. Door de weeks ben ik op het ZOA hoofdkantoor in Apeldoorn om daar de organisatie beter te leren kennen. De weekenden staat vooral centraal met inkopen doen zoals kleding en dingen regelen.

Vanaf 2 april zal ik beginnen met verslagen online te zetten.

Groeten,

Kees